Basenowe systemy uzdatniania wody

Wysoki stopień twardości wody to dość powszechny problem obecny na terenie całego kraju. Duża zawartość jonów wapnia i magnezu może sprawiać, że woda stanie się mętna.

Największy problem stanowi jednak kamienny osad, który szczególnie chętnie wytrąca się z twardej wody przy wyższych temperaturach, a takie zazwyczaj są utrzymywane w basenach. Kamień dość szybko obrasta nie tylko nieckę basenową, ale również urządzenia służące oczyszczaniu wody. Osad powoduje skrócenie żywotności, a nawet awarie komponentów służących filtracji.

Na twardą wodę należy uważać szczególnie, jeśli mamy zamontowany automatyczny system pokrycia tafli basenu. Kamienny osad może dostawać się do szczelin lub pokrywać elementy odpowiedzialne za pracę systemu. Od tego już niewielki krok do awarii.

Zanieczyszczenia stałe są szczególnym problemem w przypadku basenów znajdujących się na zewnątrz. Wtedy zagrożeniem są nie tylko substancje przenoszone przez człowieka, ale i naturę.

Woda basenowa może być zanieczyszczana przez: zwiędłe liście, zarodniki glonów, pyłek kwiatowy, cząstki sadzy, ziemię, trawę.  

Cząstki mechaniczne obecne w wodzie basenowej zazwyczaj sprawiają, że ta staje się mętna.

Odżelazianie i odmanganianie wody to procesy potrzebne, jeśli do napełnienia niecki wykorzystywana jest woda z własnego ujęcia, a jej analiza wykaże nieprawidłowości w tym zakresie.

Obie substancje dość szybko wytrącają się z wody, a skutki ich obecności są podobne do skutków, jakie czyni wysoki stopień twardości wody.

Osad żelazowy z łatwością odłoży się nie tylko w niecce, ale też na urządzeniach oczyszczających wodę oraz w instalacji. Nie dość, że taki nalot trudno odczyścić, to jeszcze może mieć wpływ na żywotność i efektywność urządzeń filtrujących wodę oraz na wydajność całej instalacji. Ponadto osad żelazowy to idealne środowisko do rozwoju bakterii.

Zielone zabarwienie wody lub niecki basenowej to najczęstsze problemy, z jakimi muszą borykać się właściciele basenów. Pierwszym objawem nadchodzących kłopotów jest śliska powłoka na dnie oraz ściankach niecki basenowej. Następnie pojawia się zabarwienie wody lub jej zmętnienie.

Na obecność glonów najbardziej narażone są baseny znajdujące się na zewnątrz, wystawiona na szczególnie silne działanie promieni słonecznych oraz ciepła.  

Obecność glonów w basenach jest niepożądana nie tylko ze względów estetycznych. Algi to roślinne mikroorganizmy, które wytwarzają substancje organiczne stanowiące idealne pożywienie dla bakterii oraz grzybów.

Do basenów krytych zarodniki glonów przedostają się wraz z kurzem. Niektóre typy glonów wykazują odporność na chlor.

Flora bakteryjna może pojawić się w każdym basenie, w każdej chwili. Niektóre mikroorganizmy nie są szkodliwe dla człowieka, jednak w wodzie mogą znaleźć się i takie, które w kontakcie z organizmem prowadzą do infekcji oraz powikłań zdrowotnych.

Po czym rozpoznać, że w basenie są bakterie? Przede wszystkim po przykrym zapachu wody basenowej oraz śliskim osadzie na dnie oraz ściankach basenu. 

Najlepsze pożywienie dla bakterii stanowią glony, jednak zgniłymi liśćmi, owadami czy nasionami trawy również nie pogardzą.

Odczyt pH wody to najlepszy sposób na przekonanie się czy woda jest kwaśna, czy zasadowa. Odczyn pH sprawdza się w wodzie basenowej, aby ocenić skuteczność środków dezynfekujących.

Najlepiej, aby woda zachowywała neutralny odczyn pH, czyli mieszczący się w granicach 7,0-7,4.  PH nie jest wartością stałą, jej zakres może się wahać w ciągu doby. W dużej mierze na ten parametr ma wpływ stopień twardości wody oraz temperatura wody.

Jeśli okaże się, że odczyn wody basenowej jest kwaśny (poniżej 7) może dochodzić do korozji metali, erozji fug płytek ceramicznych, pogorszenia efektywności koagulacji.

Jeśli pH okaże się zbyt wysokie (powyżej 7,5) może dojść do: podrażnienia oczu oraz skóry, pogorszenia efektywności dezynfekcji, tworzenia się osadów wapiennych.

Środki przeznaczone do korekty pH bez trudu znajdziemy w każdym sklepie wyspecjalizowanym w technologiach basenowych. Zazwyczaj takie preparaty to roztwory kwasów lub zasad o określonym stężeniu, jednak są wykorzystywane również inne związki chemiczne.

W tym przypadku najbardziej skutecznym sposobem będzie zastosowanie specjalnych preparatów glonobójczych. Zwykła dezynfekcja nie działa na wszystkie rodzaje glonów i często okazuje się nieskuteczna.

Ten proces jest najczęściej stosowany dodatkowo w celu oczyszczenia wody basenowej z naprawdę drobnych zanieczyszczeń mechanicznych. Do tego typu uzdatniania najczęściej stosuje się związki glinu i żelaza.

Do dezynfekcji wody basenowej najczęściej stosuje się chlor w postaci dwutlenku chloru, podchlorynu lub innej formie. Równie często pojawiającą się metodą jest ozonowanie połączone z chlorowaniem.

Interesującym lecz znacznie rzadziej stosowanym sposobem jest elektroliza soli. Poprzez napięcie elektryczne dochodzi do rozpadu związku NaCl. Skutkiem jest powstanie hypochloridu – związku odpowiedzialnego za dezynfekcję wody. Ta metoda nie potrzebuje dodatkowego stosowania środków chemicznych.

Czasami dodatkowo do dezynfekcji wody stosuje się lampy UV. Są one jednak w stanie przefiltrować jedynie wodę, która akurat przepływa przez instalację. Woda w niecce basenowej nie jest jednak już oczyszczana, a to właśnie tam zbiera się mnóstwo bakterii, wirusów i grzybów. Zaletą zastosowania lampy bakteriobójczej jest mniejsze zużycie chloru do dezynfekcji.

Część zanieczyszczeń mechanicznych (mowa tu oczywiście o tych mniejszych cząstkach) da się usunąć dzięki zastosowaniu właściwych filtrów. Najczęściej wybieranymi są filtry piaskowe. Należy pamiętać o regularnym przeprowadzaniu regeneracji złoża za pośrednictwem płukania wstecznego.

Duże zanieczyszczenia takie jak liście czy gałązki najlepiej usuwać ręcznie, za pomocą specjalnych odkurzaczy lub siatek przeznaczonych do czyszczenia basenów.

W przypadku basenów znajdujących się na zewnątrz warto zastosować dodatkową ochronę w postaci automatycznego systemu przykrywania tafli wody. Dzięki temu do wody nie będzie przedostawała się tak duża ilość odpadów zielonych.

Można zastosować doraźne środki walki z kamiennym osadem, jednak nie jest to dobre rozwiązanie na dłuższą metę – zwłaszcza w przypadkach, kiedy basen jest czynny przez cały rok. Preparaty chemiczne powinny jednak ograniczyć osadzanie się kamienia. 

Bardziej kompleksowym i o wiele chętniej stosowanym rozwiązaniem jest zmiękczacz wody. Jeśli mówimy o basenach prywatnych, zmiękczanie może dotyczyć nie tylko wody basenowej, ale wody wykorzystywanej w całym domu.

Przy wyborze tej metody dużą rolę odgrywają budżet oraz koszty eksploatacji urządzenia. Właściciel obiektu może postawić tylko na częściowe lub całkowite zmiękczanie wody.

Na rynku dostępne są preparaty chemiczne ograniczające ilość powstających osadów, jednak najczęściej jedyną drogą do pełnego pozbycia się problemu jest założenie profesjonalnej stacji uzdatniania wody. 

Najczęściej stosuje się odżelaziacze i odmanganiacze korzystające ze wstępnego napowietrzania wody. Dzięki temu nie ma potrzeby wprowadzania dodatkowych środków chemicznych. Jest to metoda w pełni sprawdzona i skuteczna, nawet jeśli jest zapotrzebowanie na bardzo duże ilości uzdatnionej wody.